Co grozi psu, który zjadł gumę do żucia?
Guma do żucia jest jednym z najczęstszych przedmiotów, które psy połykają bez wiedzy właściciela. Czasami wystarczy chwila nieuwagi na spacerze i wyżuta substancja znajdzie się w przewodzie pokarmowym Twojego pupila. Takiej sytuacji nie można lekceważyć. Sprawdź, co grozi psu, który zjadł gumę do żucia i jakie kroki należy podjąć, aby uniknąć poważnych konsekwencji zdrowotnych.
Pies zjadł gumę do żucia – co robić?
Z pewnością słyszałeś, że w trakcie spaceru pies zjadł gumę do żucia. Wiele osób zapomina o istnieniu koszy na śmieci i wypluwa zużytą gumę na chodnik czy parkową alejkę. To żadna przyjemność odklejanie jej z buta czy psich łap. Jeżeli już musisz wyrzucić gumę – pamiętaj o tym, by zutylizować ją w odpowiednim miejscu.
Pierwszym krokiem jest sprawdzenie składu gumy. Jeżeli w składzie nie ma ksylitolu – nie musisz się martwić. Większość psów po prostu wydala nieprzetrawioną gumę i nie odczuwa dyskomfortu. Jeżeli nie masz pewności, co do składu – warto skontaktować się z weterynarzem. Może on zalecić badanie i leczenie, które będzie dostosowane do indywidualnych potrzeb Twojego psa. Monitoruj zachowanie pupila. Zwróć uwagę na objawy takie jak wymioty, biegunka, niepokój, apatia, drgawki, brak apetytu lub trudności w oddychaniu. Jeśli zaobserwujesz którykolwiek z tych objawów, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem. Niektóre osoby decydują się na podanie leków przeczyszczających lub wywołujących wymioty – unikaj takiego działania. Pies podrażni sobie przełyk i przewód pokarmowy.
Skutki zjedzenia gumy przez psa
Czasami właściciel nie jest w stanie przypilnować pupila. Jakie są skutki zjedzenia gumy przez psa? Guma do żucia zawiera szereg składników, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia psa. Jednym z głównych składników gumy do żucia, szczególnie tych oznaczonych hasłem „bez cukru” jest ksylitol. Można go znaleźć pod różnymi nazwami - cukier brzozowy, E967, mezo-ksylitol, mezo-ksylitol, sucre de Bouleau, ksylit, ksylo-pentano-1,2,3,4,5-pentol. To wciąż ta sama substancja. Niestety, jest toksyczna dla psów. Może powodować nieprawidłowości w funkcjonowaniu wątroby i trzustki, prowadząc do hipoglikemii, drgawek, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. Wiele zależy od wagi psa. Jeżeli pupil waży około 30 kg – niebezpieczną dawką będzie ok. 3 gram ksylitolu, co odpowiada około 10 sztukom gum. Im mniejszy piesek, tym mniej produktu potrzeba, by wywołać objawy zatrucia. Pierwsze symptomy pojawiają się po ok. 30 minutach do godziny.
Guma do żucia może również powodować blokowanie jelit psa. W przypadku zjedzenia jednej sztuki nie powinno dojść do takiej sytuacji. Blokada jelit może prowadzić do wymiotów, bólu brzucha, a nawet do poważnych uszkodzeń jelit, które wymagają interwencji chirurgicznej. Guma do żucia jest bardzo lepka i elastyczna, co może powodować zablokowanie drogi oddechowej psa, jeśli zostanie połknięta w całości lub w kawałkach, wówczas może wystąpić ryzyko uduszenia. Stało się - pies zjadł gumę, skutki nie wystąpiły pod żadną postacią? Pies wydali ją i nie odczuje problemu.
Dlaczego pies zjada gumę?
Psy, szczególnie małe zjadają wiele różnych dziwnych rzeczy. Interesuje je wszystko – od gum do żucia, przez trawę, aż po niedopałki papierosów. Wychodząc na spacer, zwracaj uwagę na to, by pies nie ruszał tego typu „przysmaków”. Zwykle kończy się to wymiotami. Częste zwracanie może uszkodzić śluzówkę i niszczy szkliwo zębów. Warto nauczyć psa komendy „zostaw”. Jeżeli pies zjada różne rzeczy, warto zgłosić ten fakt weterynarzowi – być może pupil ma niedobory. Istotna jest również karma. Być może konieczna będzie zmiana na inną, wielowartościową i bezzbożową. Pomocny będzie również kontakt z behawiorystą, który powie, jak odpowiednio pracować z psem.
Gumy do żucia mogą być bardzo szkodliwe dla psów, a w konsekwencji mogą pojawić się poważne problemy zdrowotne. Należy unikać pozostawiania tego rodzaju produktów spożywczych w zasięgu psa i pilnować, aby nie zjadł żadnej przypadkowo, na przykład w trakcie spaceru. Jeśli Twój pies zjadł gumę do żucia, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem, aby uzyskać poradę i pomoc.